Խնամքո՛վ, հարգանքով ու զգույշ վարվեք մեծերի, առհասարակ՝ մարդկային կենսագրությունների հետ: Եթե լռում եմ, ապա միայն մինչև մի սահման ու ակնթարթ:
Թույլ չե՛մ տա աղավաղել ինձ հարազատ մարդու կենսագրությունը և աշխատանքը:
Ձեր չգիտեցածը՝ իմացածի տեղ մի՛ մատուցեք, կարող է պատահի Ձեր դիմացինն ավելին գիտենա:
Տեսնես ինչի՞ց է, որ մեր հասարակության մեջ ամեն ինչ սիրում են ապականել:
Երևի ազնվության, հոգու մաքրության ու ներսի լույսի պակասից:
Մեծամտության մասին՝ չխոսեմ, դատարկությունն է միշտ զրնգուն լինում:
Մերի ՔԵՇԻՇՅԱՆ
Հ.Գ. Սերիկ Դավթյանի դիմանկարը:
Գործ՝ Սերգեյ Գասպարյանի,
Դիլիջան, 1955: